Artikeloverzicht

'Dankzij een complexe heupprothese operatie heb ik mijn leven terug'

Jarenlang had Joke Brabers (70) last van heupklachten. Hoewel ze meerdere malen werd geopereerd en een nieuwe prothese kreeg, bleef de pijn. Tot Joke terechtkwam in de Sint Maartenskliniek en haar leven compleet veranderde: “Eindelijk kan ik weer vooruit kijken.”

Ze is de tel kwijtgeraakt, verontschuldigt Joke zich. Vier, vijf, misschien wel zes keer werd ze geopereerd aan haar heupprothesen. De klachten begonnen zo’n vijftien jaar geleden. “Ik had veel pijn aan mijn linkerheup tijdens het lopen. Op een gegeven moment kon ik ook niet meer bukken, fietsen of het huishouden doen.” Joke wordt doorverwezen naar een ziekenhuis in de buurt, maar de artsen vinden haar te jong voor een heupprothese. Uiteindelijk kwam ik na aandringen toch in aanmerking voor een heupprothese.”

Aanhoudende pijn
Eind goed al goed, zo lijkt het, maar met haar nieuwe kunstheup zijn de pijnklachten niet weg. Joke besluit naar een ander ziekenhuis te gaan voor een second opinion en krijgt daar een heuprevisie, wat betekent dat haar prothese wordt vervangen. Helaas houden de klachten ook nu weer aan. “In de periode daarna ben ik nóg een aantal keren geopereerd. Bovendien had ik óók rechts een prothese nodig – omdat ik slechter was gaan lopen, was mijn rechterheup versleten.”

Hopen op een wonder
Joke zit niet graag stil, vertelt ze. “Ik hou van fietsen en heb een eigen moestuin waar ik allerlei groenten kweek. Maar ik kon het allemaal niet meer. Zelfs slapen deed pijn. En ook het oppassen op mijn kleinkinderen moest ik opgeven – ik had simpelweg de kracht niet om ze op te tillen. Toch zat ik niet bij de pakken neer en bleef ik hopen op een goede afloop, al wist ik niet hoe – ik had geen idee waar ik nog terecht kon voor hulp.”

Experts
Het is een kennis die Joke in 2012 wijst op de Sint Maartenskliniek. “Zij werkte in de Sint Maartenskliniek. De artsen daar zijn gespecialiseerd in complexe heupproblemen en voeren ingewikkelde operaties wekelijks uit. Ze hebben dus veel ervaring. Ook op het internet las ik alleen maar positieve verhalen. Kortom: dáár moest ik heen! Ik vroeg mijn huisarts om een verwijzing en kon gelukkig al na een paar weken terecht.”

Serieus genomen
Het eerste gesprek met de orthopeed voelt meteen goed. “Voor mij was maar een ding belangrijk, namelijk dat ik weer pijnloos kon bewegen. Gelukkig nam de dokter uitgebreid de tijd om mijn verhaal aan te horen. Ook legde hij daarna duidelijk uit wat het behandelplan was. Ik voelde me echt serieus genomen.”
Omdat de binnenzijde van haar bekken door alle ingrepen beschadigd is, wordt dit tijdens de operatie verstevigd met donorbot – zodat het beschadigde bot kan worden hersteld en de nieuwe prothese beter kan worden vastgemaakt. “Mijn herstel duurde daardoor iets langer, maar ik voelde wel metéén dat de pijn weg was. Zes weken later had ik mijn krukken al bijna niet meer nodig.”

Nog een prothese
Tijdens die eerste opname in de Sint Maartenskliniek hoort Joke dat haar heupprothese aan de rechterkant los begint te raken en op den duur ook vervangen moet worden. “Toen ik begin dit jaar struikelde, liet de prothese helemaal los en moest ik met spoed worden behandeld. Mijn huisarts wilde me naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis sturen, maar ik riep meteen dat ik alléén naar de Sint Maartenskliniek wilde. Ook nu werd ik weer zó goed opgevangen – de volgende dag werd ik al geopereerd.”

Leven terug
Het herstel gaat deze keer nóg sneller, vertelt Joke. “De ochtend na de operatie leunde ik al op krukken naast mijn bed. Nog eens een paar weken later stond ik als vanouds in mijn moestuin aardappelen te rooien en sla te plukken. Ik ben ontzettend blij dat ik alles weer kan doen en vooruit kan kijken. Na al die jaren heb ik eindelijk mijn leven terug.”

Bekijk hier het verhaal van mevrouw Brabers