"Door die knieprothese kan ik aan mijn tweede leven beginnen"

Flinke knauw
De pijn komt niet zomaar ergens vandaan, weet Marjan. Na een val in 2009 breekt ze haar rug. Die diagnose wordt echter pas na drie jaar ontdekt. “Mijn rugklachten werden met een operatie verholpen, maar mijn lijf had al die jaren nogal wat te verduren gehad omdat ik de vreemdste houdingen aannam. Mijn knieën hadden daar een behoorlijke knauw van gekregen en waren gewoon versleten. Dat ik een staand beroep én fybromyalgie had, werkte ook niet mee.”

Snelle verwijzing
De optelsom van de verschillende klachten heeft als gevolg dat Marjan wordt afgekeurd voor haar werk, wat voor veel verdriet zorgt. Tijdens dat keuringstraject besluit ze dat het zo niet langer kan – het is dan najaar 2019. Via wat online zoekwerk komt ze uit bij de Sint Maartenskliniek. “Ik wist meteen: dáár wil ik heen. Helemaal toen ik een kennis sprak die er werkte – haar verhaal bevestigde mijn gevoel. Ik bezocht de huisarts en die regelde meteen een verwijzing.”

Blij verrast
Wel is ze huiverig voor het eerste gesprek. “Ik was bang dat de orthopeed me nog te jong zou vinden voor een knieprothese en dat ik ermee moest leren leven. Dokter Goosen stelde echter meteen een knieprothese voor. Mijn eerdere ervaringen met zorgverleners waren minder positief, dus ik was blij verrast door zijn reactie.”
De afspraak is om eerst één knie te opereren en te kijken hoe het herstel gaat. “De pijn verdween als sneeuw voor de zon, na zeven weken kon ik zelfs al autorijden! Het ging een tijd goed, maar op een gegeven moment namen de pijnklachten in mijn andere knie toe. Ook nu ging lopen bijna niet meer, al moest ik wel – ik had inmiddels een hond. Tijdens die wandelrondjes verbeet ik mezelf van de pijn. Ik was er dus al snel uit dat ik ook mijn andere knie wilde laten opereren.”

Snel herstel
Marjan klopt opnieuw aan bij dokter Goosen. “‘O, je komt om je andere been recht te maken’, grapte hij. Ik heb namelijk O-benen, maar door de knieprothese was mijn ene been rechter geworden. Mooi meegenomen natuurlijk, maar ik wilde vooral geen pijn meer. Al moest ik wel lachen om zijn opmerking, zijn humor relativeerde alles.”
In april 2023 gaat Marjan weer onder het mes – tijdens het interview is dat vier weken geleden. Het gaat verbazingwekkend goed, glimlacht Marjan. “Al na twee weken werd ik wakker zonder pijn, dat voelde fantastisch. Gisteren kon ik zelfs een klein rondje lopen met Maan, mijn hond. Weliswaar met krukken, maar pijnloos! Mijn herstel gaat nóg sneller dan de vorige keer. Soms moet ik mezelf knijpen om te kijken of ik niet droom.”

Erkenning
Begrip en erkenning. Het zijn dingen die in Marjan opkomen als ze aan de Sint Maartenskliniek denkt. “Ik had niet alleen een prettig gevoel bij dokter Goosen, maar bij álle medewerkers. Iedereen is begripvol en snapt dat je pijn hebt, alleen dat is al fijn. Ook doet het personeel er alles aan om patiënten zo min mogelijk te belasten. Tijdens het maken van de röntgenfoto’s hield men rekening met mijn pijnklachten en hoefde ik geen vervelende houding aan te nemen. En toen ik na mijn operatie naar een zorghotel ging, werd er vervoer naar de hoofdingang geregeld. Zó attent.”

Tweede leven
Haar eerste doel was een rondje lopen met Maan. Dát is al gelukt, lacht Marjan. “Hier in de buurt ligt een mooie plas waar je omheen kunt lopen, dus dat is mijn volgende doel. Daarnaast lijkt het me geweldig om meer te gaan reizen – Frankrijk staat bovenaan mijn lijstje. Dankzij die knieprotheses kan dat nu ook.” Voor Marjan voelt het alsof ze aan een tweede leven begint. “Ik ben dan ook blij dat ik in de Sint Maartenskliniek ben behandeld. Een andere plek had het niet beter kunnen doen.”