Artikeloverzicht

"Ik voel me sterker dan ooit"

Haar hele leven kampt Milou (22) al met de gevolgen van heupdysplasie, waardoor ze – zelfs na meerdere operaties – constant pijn heeft. Tot ze in de Sint Maartenskliniek twee nieuwe kunstheupen krijgt. “Ik voel me herboren.”

Afspreken met vrienden. Pianospelen. Haar studie psychologie. Sporten. Allemaal dingen waar Milou van houdt. Binnenkort doet ze mee met een urban trail, waarbij je al hardlopend door gebouwen, stadions en steegjes rent, elf kilometer lang. Milou grinnikt: “Het is de tweede keer dat ik meedoe, ik heb er weer veel zin in!”

Spreidbroekje
Zo vanzelfsprekend als die hardloopwedstrijd klinkt, is hij niet. Milou wordt namelijk geboren met heupdysplasie, een aandoening waarbij de heup – en in het geval van Milou beide heupen – niet goed gevormd is. Als baby draagt ze jarenlang een spreidbroekje en gips. “Daardoor liep ik pas op mijn tweede. Op de basisschool had ik er weinig last van, behalve met bepaalde gymactiviteiten.” Lange tijd gaat het best goed, tot Milou op haar elfde steeds meer pijn krijgt bij het lopen en fietsen en ook de gymlessen niet meer lukken. In het ziekenhuis blijkt haar linkerheup zodanig aangedaan dat een operatie nodig is. Een jaar later geldt dat ook voor haar rechterheup. “Ik herinner me dat ik tot twee keer toe zes weken in de woonkamer sliep – en baalde dat ik niet kon meedoen met mijn leeftijdsgenoten.”

Opnieuw pijn
De operaties lijken geslaagd, al voelt Milou zich wel beperkt in haar beweging en maakt ze zich zorgen om mogelijk uitstekende pinnen omdat ze een ‘steek’ voelt, maar die zorgen deelt de arts niet. Twee jaar later neemt de pijn toch toe en kaart Milou haar probleem opnieuw aan. Dit keer in een ander ziekenhuis, in haar nieuwe woonplaats. “Daar bleek dat de pinnen in mijn heupen inderdaad niet goed zaten en moest ik in totaal drie keer onder het mes. Nu is het eindelijk klaar, dacht ik na afloop. Tot de pijn wéér terugkwam en mijn heupen echt versleten waren. Ik voelde me radeloos, was al zólang hiermee bezig. Gelukkig was ik op sociaal vlak niet eenzaam – tijdens de Romereis wilden al mijn klasgenoten mijn rolstoel duwen. Fysiek kon ik echter niet meekomen, en dat maakte me verdrietig.”

Vertrouwen
Omdat de artsen Milou niet verder kunnen helpen, verwijzen ze haar naar de Sint Maartenskliniek. “Dat voelde als een laatste redmiddel, maar het feit dat de Sint Maartenskliniek gespecialiseerd is in vormafwijkingen aan de heup bij jongvolwassenen, gaf me vertrouwen.” Dat vertrouwen groeit als Milou begin 2019 in de spreekkamer van orthopeed Vincent Busch zit. “Ik voelde me ontzettend gehoord toen ik hem over mijn pijn vertelde. Een kunstheup kwam al snel ter sprake, iets waarvoor ik eigenlijk angstig was. Het was onomkeerbaar, en hoelang kon zo’n prothese nou blijven zitten? Dokter Busch was echter zo geduldig en nam de tijd om het hele proces uit te leggen. Na veel nadenken besloot ik de knoop door te hakken. Liever nú bewegen, in mijn jonge jaren, dan in pijn leven en een prothese uitstellen.”

Snel herstel
Eind 2019 is het zover en krijgt Milou links een nieuwe heup. “In een paar uurtjes was het gepiept. Het begin voelde gek, maar na een tijdje merkte ik verschil. Bewegingen gingen soepeler dan ik ooit gewend was. En de pijn? Die was weg!” In april 2022 is haar rechterheup aan de beurt. “Ook die operatie liep gesmeerd, het herstel ging zelfs nóg sneller.”

Leven terug
Milou kan iedereen een bezoek aan de Sint Maartenskliniek aanraden. “Voor mij was het een positieve ervaring. De communicatie verliep vlot en ik hoefde weinig uit te leggen. Simpelweg omdat het zorgpersoneel wéét wat een beperking in bewegingsvrijheid kan betekenen. Waar ik de hoop was verloren, heb ik dankzij de Sint Maartenskliniek mijn leven terug.”

Ultieme wens
Voor Milou voelt het alsof ze een tweede leven is begonnen. Lachend: “Inmiddels heb ik van alles geprobeerd op sportgebied, van boksen en pilates tot aan yoga. Maar ook iets simpels zoals wandelen kan weer.” Veel van haar dromen zijn dus al uitgekomen, maar deze zomer gaat een ultieme wens in vervulling. “Dan ga ik wandelen in de Zwitserse Alpen. Voor het eerst in mijn leven! Superspannend, maar fysiek voel ik me sterker dan ooit.”