De 15-jarige Naomi van Alst is een heuse veteraan bij de Sint Maartenskliniek. Ze vertelt over haar lange behandeltraject en haar bijzondere band met medisch specialist Arno ten Ham. Arno ten Ham is orthopedisch chirurg. Hij behandelde Naomi meerdere malen en kijkt terug op het intensieve, maar bijzondere traject dat zij samen ingingen.
"“Arno paste zelfs zijn vakantie aan op mijn operatie”"
“Als ik in de Sint Maartenskliniek rondloop, schieten allerlei mensen mij steeds aan. Ze hebben me goed leren kennen de afgelopen jaren. Ik heb door Cerebrale Parese een spastische spier in mijn rechterbeen die niet goed meegroeide met de andere spieren. Om die scheefgroei te herstellen, heeft dokter Arno eerst mijn heup rechtgezet. Daarna volgende nog enkele ingrepen, zoals aan mijn knie. Die operatie is terug te zien in het televisieprogramma TopDoks. Ik vond het belangrijk om te laten zien wat zo’n operatie en de revalidatie erna inhouden.”
“Door de eerdere operaties wist ik wat ik kon verwachten. Het was ook fijn dat dokter Arno de ingreep deed. Ik ken hem al vanaf het begin en heb een hechte band met hem opgebouwd. Hij paste zelfs zijn vakantie aan op mijn operatie! Dat het al een beetje vertrouwd was, heeft me geholpen. Revalideren duurt erg lang en is heel intensief. Het gaat met ups & downs. Ik zag daar best tegenop, vooral omdat de operatie vlak voor de zomer was. Lig ik in bed, terwijl iedereen buiten is… Maar ik wist ook dat hier allemaal leuke mensen rondlopen. En ze hebben hier coole trainingsapparaten.”
“Mijn familie en mijn vriendinnen zorgden ook voor afleiding. Soms deden zij mee met mijn oefeningen: konden ze zelf ervaren hoe zwaar het is. Gelukkig zijn er mijlpalen. Zonder krukken vijf stappen lopen bijvoorbeeld. ‘Yes, ik heb weer een stukje vrijheid terug!’, dacht ik. Nu doe en durf ik weer alles.”
"“Naomi is de motor van dit succes”"
“Bij Cerebrale Parese is er een aansturingsprobleem vanuit je hersenen. Naomi heeft dit vanaf haar geboorte. Hierdoor kreeg ze spasmen in haar rechterbeen. Dit leidde tot een disbalans tussen haar spieren, waardoor haar heup uit de kom dreigde te schieten. Verder ontstond er een standsafwijking van het been. Dit hebben we in eerste instantie behandeld met een bekkenreconstructie. Naomi was toen tien jaar. Daarna volgde een groeiremming en drie operaties om de standsafwijking te verhelpen: aan haar voet, enkel en knie. Die laatste operatie was in mei 2017.”
“Naomi is nu bijna zestien. Ze heeft een lang behandeltraject gehad, waarbij ik alle operaties heb mogen uitvoeren. Behalve de laatste: onlangs heeft een collega de plaat verwijderd die we hebben gezet bij haar knieoperatie. Naomi mailde me dat ze het jammer vond dat ik de operatie niet kon uitvoeren. Zo voelde ik het zelf ook. Jaren geleden zijn we samen dit traject ingegaan. Dan willen we het ook samen afsluiten. Het tekent de band die we hebben opgebouwd. Het contact met Naomi en haar ouders is altijd prettig geweest.”
“Het gaat goed met Naomi. Ze vertelde me dat ze gewoon een berg afwandelt, terwijl haar vader en broertje liever de lift pakken. Dat hebben we toch allemaal met elkaar bereikt. Naomi is echt de motor van dit succes. Al moet ik ook benadrukken dat de steun van haar familie en vrienden essentieel is. Zij gaan allen een intensief traject in. De betrokkenheid heeft echt zijn weerslag op het resultaat.”
