Artikeloverzicht

"Nu kan ik weer fietsen en voor mijn vissen zorgen"

Nadat hij een knieprothese kreeg, kon Eddie Meulendijks zijn knie niet meer buigen. Hij leek uitbehandeld, maar eenmaal in de Sint Maartenskliniek kon hij tóch geholpen worden. Dat veranderde zijn leven. “Nu kan ik weer fietsen en voor mijn vissen zorgen.”

“Wees gewaarschuwd, ik maak veel grapjes”, grinnikt Eddie Meulendijks voorafgaand aan het interview. De goedlachse Brabander voegt meteen de daad bij het woord als zijn leeftijd ter sprake komt. “Twintig! Ha, geintje natuurlijk, ik ben 63 jaar.” Eddie vertelt honderduit over zijn vrouw, zijn uitwonende dochter, zijn werk als chauffeur, zijn hond, zijn fietstochtjes en zijn grootste passie: vissen. In zijn tuin staat een grote vijver waarin achttien Japanse Koikarpers zwemmen. Eddie is er dagelijks druk mee – van het voeren van de vissen tot aan het schoonhouden van de vijver. “Ik volg zelfs een liveblog van iemand die ook Koikarpers houdt.” Lachend: “De meeste mensen beginnen hun dag met koffie, ik bekijk éérst die liveblog.”

Knieprothese
In 2019 krijgt Eddie te horen dat zijn rechterknie is versleten – zijn botten schuren tegen elkaar aan. Een knieprothese is nodig en een paar weken later wordt hij al geopereerd in een ziekenhuis in de buurt. “In het begin had ik veel pijn, maar na vier weken ging dat beter. Er was alleen een ander probleem: ik kon mijn knie niet meer buigen.” Eddies knie blijft ‘hangen’ op zeventig graden, vertelt hij. “Normaal gesproken zijn je knieën negentig graden gebogen als je op een stoel zit. In mijn geval ‘bungelde’ mijn been ergens in de lucht, recht vooruit. Ontzettend vermoeiend.”

Second opinion
Eddie gaat opnieuw onder het mes. Tijdens die operatie wordt zijn knie helemaal doorgebogen, maar zonder succes. “Twee weken daarna zat ik in de spreekkamer en vertelde de arts dat hij niks meer kon doen. Ik moest ermee leren leven.” Onverteerbaar voor Eddie. “De grond zakte letterlijk onder mijn voeten vandaan. Ik had weliswaar geen pijn, maar wel een knie die altijd stijf was. Hoe moest ik daarmee mijn vissen verzorgen? Naar mijn werk fietsen? Kón ik überhaupt nog wel als chauffeur werken? Fatsoenlijk zitten lukte al niet eens!” Van de normaal gesproken zo positieve Eddie is op dat moment weinig over. “De arts stelde een second opinion in de Sint Maartenskliniek voor. Eerlijk gezegd had ik nog nooit van dat ziekenhuis gehoord, maar ik begreep dat de artsen daar gespecialiseerd zijn in complexe knieproblemen. Ik greep sowieso alles aan – als ik mijn leven maar weer kon oppakken.”

Ruim de tijd
Zijn gevoel bij de Sint Maartenskliniek, en in het bijzonder dokter Smolders, is meteen goed. “Ze nam echt de tijd voor me, luisterde naar mijn verhaal – ik zat er wel een halfuur. Ik vond haar zó menselijk. En belangrijker: ze nam me serieus.” Eddie krijgt een kijkoperatie om te zien of er misschien littekenweefsel in de weg zit. Dat blijkt zo te zijn en tijdens de ingreep wordt dat verwijderd. “Je gelooft het niet: na die operatie kon ik mijn knie grotendeels weer buigen! Wel bleef er een restje littekenweefsel achter waar dokter Smolders niet bij kon, maar revalidatie kon dat waarschijnlijk verhelpen.”

Tegenslag
Helaas blijft de knie van Eddie deels toch nog stijf, dus besluit dokter Smolders – in samenspraak met Eddie – zijn knieprothese te vervangen. Dat kan alleen niet direct, vertelt Eddie. “Ik had net de cardioloog bezocht en een nieuwe stent gekregen, en moest een jaar lang medicatie slikken. Dat ging niet samen met de knieoperatie, waardoor ik nog langer moest wachten. Logisch natuurlijk, maar ik baalde er wel stevig van.”

Knierevisie
In september 2022 is het zover en krijgt Eddie eindelijk zijn nieuwe prothese. “Na de operatie kreeg ik medicatie toegediend waardoor ik geen pijn voelde. Dokter Smolders wilde namelijk meteen dat ik mijn knie ging bewegen – na anderhalf uur moest ik al in een speciale buigmachine zitten. De dag erna moest ik ermee lopen en nóg een dag later fietsen. Dat lukte! Het was wel even spannend toen die medicatie na twee dagen stopte: wat als het buigen ineens veel pijn deed? Gelukkig was dat niet het geval. Ik was zó blij!”

Toch nog mogelijkheden
Inmiddels is de operatie zeven weken geleden. “Het gaat goed, mijn knie buigt alweer 110 graden! Alleen het strekken kan beter, maar daarvoor volg ik revalidatietherapie.” Ook zijn dagelijkse activiteiten gaan Eddie goed af. “Ik kan weer traplopen, naar de supermarkt fietsen en de hond uitlaten. Maar het allermooiste is dat ik weer zonder belemmeringen voor mijn vissen kan zorgen – die knie zit niet meer in de weg. Die operatie heeft mijn leven echt veranderd.”

Eddie kan een behandeling bij de Sint Maartenskliniek dan ook alleen maar aanbevelen. “Zij hebben veel ervaring met knieproblemen en hebben er echt verstand van. Mijn advies is dus: kijk vooral verder als je vastloopt in je behandeling en vraag die second opinion aan, want er kunnen gewoon nog mogelijkheden zijn. Ik ben daar het levende bewijs van.”