“Cerebrale Parese (CP) is een hersenbeschadiging die rond de geboorte, vóór de leeftijd van 1 jaar, ontstaat. Er zijn vele verschijningsvormen. Sommige mensen met CP zijn volledig afhankelijk van zorg. Anderen, zoals Freya, hebben weliswaar problemen met bewegen, maar kunnen bijvoorbeeld wel lopen. Het zijn doorgaans enorme vechters. Van jongs af aan krijgen ze te horen dat je door te knokken ver kunt komen en kunt meedoen in de maatschappij. Maar CP kost veel energie. Op een gegeven moment raakt de balans zoek tussen blijven vechten om alles te doen wat je vindt dat je moet doen en de energie die je hebt. Je moet dus goed kijken waar je jouw energie aan besteedt.”
Individuele zoektocht
“Toen ik Freya in 2008 voor het eerst zag, was ze vaak uitgeput. ’s Ochtends wassen en aankleden kostte al heel veel energie. En dan moest de dag nog beginnen. Ik heb haar uitgelegd dat het belangrijk is om keuzes te maken. En dat als ze soms hulpmiddelen gebruikt, dit meer energie voor andere dingen oplevert. Ouder worden komt bij mensen met CP toch harder aan. Dan kan het verstandig zijn een stapje terug te doen. Die belastbaarheid is een individuele zoektocht. Er is geen standaard kompas dat je de juiste richting kan wijzen. Elke levensfase vraagt om nieuwe keuzes. En ouder worden met CP betekent dat nieuwe keuzes nodig zijn."
Mijn blik verruimd
“Freya heeft ook mijn blik verruimd. In onze gesprekken, maar ook in haar boek over de impact van een handicap en hoe de maatschappij daarnaar kijkt. Je bent toch snel ‘de Gehandicapte’. Je moet ook een oplossing vinden hoe je daarmee omgaat. Een extra puzzelstukje in een toch al moeilijke puzzel.”
