Bacterie in de knie
Die knieprothese kwam er, in januari 2014. Maar wat de oplossing had moeten zijn, werd juist het begin van meer ellende. Na de revalidatieperiode kon Marion nog altijd niet lopen of fietsen. Zonder krukken kon ze niet. En, minstens zo erg, in het ziekenhuis werd ze niet geloofd. “De dokter werd zelfs boos op me, omdat ik nog altijd met krukken liep. Geloof me, ik piep niet zo snel, maar ik had echt nog steeds pijn. Op een gegeven moment vertelde die dokter me doodleuk dat ik niet meer bij hem terug hoefde te komen, er was niets aan te doen, het zat allemaal tussen mijn oren.” Na lang aandringen kon Marion terecht bij een andere arts in hetzelfde ziekenhuis. Hij nam toch nog maar eens foto’s. “Deze man had slecht nieuws voor me. De knieprothese moest eruit, waarschijnlijk was er tijdens de operatie een bacterie in de knie gekomen. Een dergelijke revisieoperatie kon daarbij ook nog eens niet door het ziekenhuis worden uitgevoerd. Huilend ben ik teruggereden naar huis.”
Intussen is het 2022 en Marion heeft nergens meer last van. Fietsen, lopen, haar keukenzaak runnen, met de camper of auto op vakantie: alles kan weer. Wat is er in de tussentijd gebeurd? “Omdat ik in het ziekenhuis niet verder kon worden geholpen, ben ik terechtgekomen bij de Sint Maartenskliniek in Nijmegen. Die stap was een geschenk uit de hemel.” De Sint Maartenskliniek is een gespecialiseerd ziekenhuis, met veel expertise op het gebied van knierevisieoperaties. Een knieprothese gaat gemiddeld zo’n 15 jaar mee en soms geeft een ‘nieuwe knie’ al eerder klachten. Of véél eerder, zoals in het geval van Marion. Dan kan zo’n revisieoperatie uitkomst bieden, waarbij de knieprothese geheel of gedeeltelijk wordt vervangen. Marion werd in de Sint Maartenskliniek geholpen door dokter Goosen. “Hij boezemde meteen vertrouwen in en zocht samen met mij naar een passende oplossing. Hoe dan ook moest eerst de oude prothese eruit voordat een nieuwe zou kunnen worden geplaatst.”
Verdriet en pijn
En dan was er nog die bacterie in de knie. Die liet zich niet zonder slag of stoot verdrijven. “In juni 2014 werd de knieprothese verwijderd. Daarna heb ik tien weken op bed gelegen met morfinepillen en antibiotica. Een verschrikkelijke periode, want ik kon helemaal niets. Niet op vakantie, mijn winkel niet runnen, niet naar het kerkhof om een geliefde te herdenken. Niets. Mijn man moest alle ballen in de lucht houden. ’s Morgens vroeg ging hij naar klanten, ’s middags stond hij in de winkel, deed hij boodschappen en het huishouden en ’s avonds ging hij weer op klantbezoek. Ik kon alleen maar plat op bed liggen, zelfs naar de wc gaan was een ramp.” De medicatie had gelukkig wel het gewenste effect: de bacterie verdween en half augustus kon in de Sint Maartenskliniek de nieuwe knieprothese worden geplaatst. “Die was wel iets anders dan de vorige, omdat de bacterie een deel van de knie had weggevreten. Na een lang revalidatietraject, met onder meer fysiotherapie, kon ik in het najaar van 2014 eindelijk weer een klein beetje lopen. Wat heb ik in dat jaar veel verdriet en pijn gehad!”
Pijnvrij
Sindsdien heeft Marion geen problemen met haar knie meer gekend. “Sterker nog, de dokter vertelde me laatst dat deze prothese nog wel tien jaar mee kan.” Ze is meer dan blij dat ze uiteindelijk bij de Sint Maartenskliniek terecht is gekomen. “Je wordt er op je gemak gesteld, er wordt uitgebreid de tijd voor je genomen, maar vooral: je wordt er uitstekend geholpen. Dankzij hen en dankzij mijn man sta ik nu waar ik sta. Pijnvrij.” Ze adviseert iedereen met klachten aan zijn of haar prothese om onmiddellijk een bezoek te brengen aan de Sint Maartenskliniek. “En als het even kan aan dokter Goosen”, besluit ze lachend.
