"Ik werd in vier uur tijd vier centimeter langer!"

Wat moet je doen met deze diagnose?

“De huisarts zei dat we naar een specialist in het ziekenhuis moesten gaan. Mijn moeder ging direct op internet zoeken naar het beste ziekenhuis voor mij. Op de website van de Sint Maartenskliniek stonden verhalen van patiënten die ook scoliose hadden gehad. Ze hebben hier al heel veel kinderen aan geopereerd! Dat gaf ons vertrouwen. Mijn moeder vroeg aan de huisarts of hij ons naar deze kliniek wilde verwijzen. Dat vond hij prima.”

Naar welke specialist ging jij?

“Ik kwam terecht bij dokter Philip Horsting. Een hele lieve, leuke, aardige en grappige man.”

Wat doet zo'n specialist?

“Dokter Horsting liet foto’s maken en liet toen aan ons zien wat er mis was met mijn rug: er zat een grote ‘c’ bovenin mijn ruggenwervel. Hij deed ook iets geks, waardoor ik een paar seconde lang rechtop stond. Toen hij mij losliet, draaide mijn rug weer in de oude stand. Daarna vertelde dokter Horsting ons dat je mijn scoliose alleen oplost met een operatie. Hij zei ook dat ík mocht beslissen. Ik kreeg een boekje mee over mijn aandoening en het advies om op de website op zoek te gaan naar meer informatie. Na een maand mocht ik terugkomen om te vertellen of ik wel of niet geopereerd wilde worden. ‘Denk goed na wat je wil,” zei hij toen we vertrokken. Dat heb ik gedaan.”

Wat vond jij ervan dat hij een operatie voorstelde?

“Ik schrok heel erg. ‘Dit was het dan,’ dacht ik. Ik vond het echt supereng. Gelukkig kon ik op de website van de Sint Maartenskliniek de ervaringen van andere kinderen lezen. Ik heb ook filmpjes en vlogs gezien. Daarin vertellen tieners over hun scoliose-operatie. Dat stelde mij wel gerust. Voor mijn moeder was het lastiger: zij bleef zich heel erg zorgen maken.”

Moet je nog iets speciaals doen voor zo'n operatie?

“Je moet een keer komen bloed prikken en vertellen of je ergens allergisch voor bent. Ze maken ook nieuwe foto’s van je rug. De anesthesist wil met je praten over de verdoving. En je krijgt een rondleiding over de kinderafdeling. Ik vond dat laatste wel fijn: ik zag in wat voor kamer ik zou komen te liggen en wie de verplegers zouden zijn.”

Doet zo’n operatie eigenlijk pijn?

“Het klinkt misschien raar, maar ik had na de operatie minder pijn dan daarvoor! Het was wel heel gek om stil op je rug te moeten liggen. Ik was echt doodsbang om te bewegen. Dacht ‘straks springt er een schroef uit, of laat de pleister op mijn rug los.’ Gelukkig gebeurde dat niet. Diezelfde avond moest ik al mijn bed uit en ernaast gaan staan. Toen ik na vier dagen fysiotherapie zelf kon traplopen mocht ik naar huis. O, en ik bleek vier centimeter langer te zijn na de operatie. Ik ben dus in die vier uur opereren elk uur een centimeter gegroeid, haha.”

Hoe ging het daarna met jou?

“Heel goed. Dokter Horsting had voor de operatie gezegd: ‘Jij kan straks weer alles doen wat je wil’. Dat is ook echt zo! Ik rijd paard, ben net lekker op vakantie geweest, ga met mijn vriendinnen op pad en kan weer álles doen wat ik daarvoor ook heel graag deed. Ik denk trouwens ook, dat dit komt omdat ik heel precies het herstelschema van de dokter heb aangehouden.”

Je bent in februari geopereerd, kort daarna had je je eindexamen. Hoe is dat gegaan?

“Ik ben geslaagd! Nu studeer ik voor doktersassistent. Ik wilde altijd al de zorg in en deze studie past perfect bij mij. Het is niet te zwaar voor mijn rug en ik kan met mijn diploma een heleboel mensen helpen. Net zoals de assistent mij hielp, toen ik in het ziekenhuis was.”

Heb je nog een tip voor kinderen die net pas weten dat zij scoliose hebben?

“Ja. Je denkt misschien ‘O, wat gaat er allemaal gebeuren?’, maar het valt allemaal echt reuze mee. In het begin dacht ik dat ik nooit meer iets zou kunnen. Nu is het zeven maanden later en doe ik gewoon alles weer. Daarom is mijn tip: zorg gewoon dat je je goed voorbereidt. Dan komt het allemaal goed!”