Foute boel
Gelukkig verloopt de ingreep soepel en mag Maarten na twee dagen naar huis. Amper één dag later gaat het opnieuw mis. Hij struikelt in huis over een drempel en valt bovenop zijn gloednieuwe prothese. “Foute boel, dacht ik, maar volgens de arts was er niks aan de hand. Toch deed het pijn als ik mijn schouder op een bepaalde manier bewoog. Drie maanden later trok ik weer aan de bel. Toen bleek het op de foto helemaal mis te zijn: mijn schouderprothese was verschoven en de schroeven waren afgebroken – twee van die dikke titaniumschroeven, hé? Echt bizar.”
Helemaal van slag
De arts heeft helaas geen oplossing voor Maartens gebroken prothese. “Op dat moment was ik helemaal van slag. Ik liep al máánden met klachten rond, kon al die tijd niet werken. Ja, ik kon mijn onderarm bewegen, maar mijn bovenarm hield ik strak tegen mijn borst. Normaal bewegen ging dus niet. Ik ben linkshandig, maar moest alles met rechts doen – koffiezetten, aankleden, schrijven. Het lukte hoor, maar werken was dus niet mogelijk, laat staan gitaarspelen. Misschien vond ik dát nog wel het ergste. Mijn gitaar is alles voor me, en nu stond hij in een hoekje stof te bijten.”
Second opinion
Wel krijgt Maarten een verwijzing naar de Sint Maartenskliniek, voor een second opinion. “Mijn partner had goede reviews over de Sint Maartenskliniek gelezen, dus dat gaf vertrouwen. Anderzijds was ik bang voor wat ik daar te horen zou krijgen: wat als er écht niks meer gedaan kon worden aan mijn schouder?” Al tijdens het eerste gesprek met orthopeed Ludo Penning worden Maartens zorgen weggenomen. “Dokter Penning was ontzettend professioneel. Hij hoorde mijn verhaal aan, bekeek de foto’s en kwam vrijwel meteen met een behandelplan: een grotere prothese met meer schroeven. De kundigheid straalde er vanaf, hij sprak erover alsof hij niets anders deed. Een beetje argwaan had ik nog wel. Nu moet hij het nog waarmaken, dacht ik.”
Soepel en solide
In november 2022 vindt de schouderrevisie plaats. “De operatie duurde anderhalf uur, dat vond ik ook nog bijzonder, dat het zo snel ging. Maar het voelde na afloop meteen soepel en solide, alsof de boel goed in elkaar zat. Eindelijk kon ik – met hulp van fysiotherapie – weer gaan opbouwen. Een paar maanden later begon ik weer met werken. Gitaarspelen lukte zelfs al sneller, ook omdat ik een elektrische gitaar heb zonder klankkast: die zijn lichter en makkelijker vast te houden. Weer kunnen pingelen op die gitaar gaf me een gelukzalig gevoel.”
Vertrouwen
Inmiddels kan Maarten alles wat hij voor de operatie ook kon. Zijn dankbaarheid richting de Sint Maartenskliniek is dan ook groot. Zó groot zelfs, dat hij er binnenkort opnieuw langsgaat voor zijn versleten knie. “Ik heb zulke goede ervaringen en het personeel is er zo kundig, dat ik ze mijn knie ook toevertrouw.” Lachend: “Dat het een snerteind rijden is vanuit Tilburg, neem ik op de koop toe. Dankzij de Sint Maartenskliniek heb ik mijn leven maar mooi terug!”
